هر روز فیلم میبینم. بجای دنبال کردن اخبار بیهوده، سریال و فیلم میبینم. در حالِ دیدنِ فصل سوم سریال gossip girl هستم . میخواستم جایی سراسر بازیِ Blake lively را ببینم و gossip girl همین جاست که Blake lively را در شش فصل دارد.
چه پاییزِ مطبوعی. وقتی حرارتِ بدن کم باشه و کلافگی تابستان نباشه. امروز شنبه نوزدهم مهر ۱۴۰۴ ، نشستم فیلم سیاه و سفیدِ She Spent So Many Hours Under the Sun Lamps را به کارگردانی فیلیپ گرل ( Philippe Garrel ) دیدم. سکوتها، مکثها، سکونها و دقایق بدونِ دیالوگ فیلم را دوست دارم. تو فیلمِ دختران چلسی اثر اندی وارهول ، سکوتهای طولانی مثال زدنیست. فیلمِ فیلیپ گرل مثلِ فیلمهای موجِ نویی ساخته شده است. شانتال آکرمن ( Chantal Akerman) برای چند ثانیهای در این فیلم ظاهر میشود. فیلمساز خطاب به شانتال آکرمن میگوید: معامله هروئین کرده تا او فیلم بسازد!
از بچههای کانال Cinema Dreaming بابت انتشار این فیلم و زیرنویس فارسیش ممنونم. این دیالوگ تو فیلم: "خارقالعاده مونثه یا مذکر؟ " .
هر روز باید یک فیلم خوب دید. دارم فیلمهای Philippe Garrel را میبینم.
مشخصات فیلم
She Spent So Many Hours Under the Sun Lamps
مدت زمان : ۱۳۷ دقیقه
ژانر | درام
کشور | فرانسه
سال ساخت : ۱۹۸۵
زبان اصلی | فرانسوی
زیرنویس چسبیده فارسی دارد
کارگردان | Philippe Garrel
نویسنده | Philippe Garrel
ستارگان | Mireille Perrier . Jacques Bonnaffé . Anne Wiazemsky
کارگردانی جوان به همراه دوست دخترش فیلمی میسازد. در این فیلم دو زوج وجود دارد یکی واقعی و یکی در تصاویر.
به زندگیم که فکر میکنم میبینم کتابا همیشه نجاتم دادن، فیلما، سریالا، موزیکا نجاتم دادن.
« اتاقی برای خود » فقط برای زنان نیست. مردان هم اتاقی برای خود میخواهند. فضای خالی، سکون و سکوت.
فیلم " ماه کامل در پاریس" به کارگردانی اریک رومر، بر اساس ضربالمثل : کسی که دو تا همسر دارد روحِ خودش را از دست میدهد ولی آن که دو خانه دارد عقل خود را میبازد.
چند ماهه اخیر، سریال و فیلم زیاد دیدم. تقریبن بدونِ خستگی. سریال دیدن مثلِ تجربه زندگی روزمره است. موقعی که تشنه هستید آب میخورید و وقتی گرسنه هستید، غذا میخورید. یا موقعِ خستگی استراحت میکنید. فقط موقع سریال و فیلم دیدن، جانِ هر کسی دوست دارید، فقط یک کار انجام بدهید. موقع غذا خوردن غذا بخوریم. موقع سریال دیدن وقت غذا خوردن نیست.
در سینما و هنر ، به افراد و جریاناتِ حمایتگر نیاز داریم . یکی از آنها کمپانی A24 است که طی ده سال اخیر به ساخت و پخشِ فیلمهایِ غیرمتعارف و خاص پرداخته . فیلمهایِ غیرمتعارفی که مخاطبانی جهانی پیدا کردند ؛ بدونِ اینکه مثلِ فیلمهای هالیوودی خشونتِ نمایش داشته باشند و فقط دنبال صرفه اقتصادی باشند . مرورِ فیلمهای محبوبم از کمپانی A24 در شماره تیرماه ۱۴۰۲ مجله دنیای تصویر، وجد و شادی داره . یک دهه سینمای واقعن متفاوت از A24 . چی میشد کمپانی A24 رویِ کارهایِ فیلمسازهایِ ایرانی از جریانِ آلترناتیو هم سرمایهگذاری میکرد . کمپانی که کارگردان را در مرحله ساخت، برای پیاده کردنِ ایدههاش ، آزاد میگذاره .
□ یک لیست از فیلمهایی که طی یک دهه اخیر از A24 دیدم و دوست دارم :
بدون ترتیب!
۱ . داستان یک شبح ( A Ghost Story ) . دیوید لاوری
۲. حیات والا ( High Life) . کلر دنی
۳ . شوالیه سبز ( The Green Knight) . دیوید لاوری
۴ . زنان قرن بیستم ( 20th century Women ) . مایک میلز
۵ . کلاس هشتم ( Eight Grade ) با درخشش و بازی السی فیشر
۶. زیرِ پوست ( Under The Skin) . جاناتان گلیزر
۷. اکنون خارقالعاده ( Spectacular Now)
۸ .بره ( Lamb)
۹. یادگاری ( Souvenir) . جوانا هاگ
۱۰ . اتاق ( Room) . لنی آبراهامسون
۱۱. فانوس دریایی ( The Lighthouse) . رابرت اگرز
۱۲. لیدی برد ( Lady Bird) . گرتا گرویگ
۱۳ . افترسان ( Aftersun) . شارلوت ولز
۱۴ . زیر سیلور لیک ( Under The Silver Lake ) . رابرت میچل
۱۵ . وداع ( Farwell) . لولو وانگ
۱۶ . مارسل صدف کشف به پا ( Marcel The Schell With Shoes On)
۱۷ . فیلم Showing Up . کلی رایکارد
۱۸ . نهنگ ( The Whale ) . درن آرنوفسکی
۱۹. در جستجوی یَنگ ( After Yang) . کوگونادا
شاعری هستم بدونِ کتاب شعرِ کاغذی