ننامیدنی؛ لحظه‌ حال و دائو‌  

بیشتر از معلم‌ها، از کتاب‌ها، فیلم‌ها، تصاویر و آثارِ ادبی و هنری آموختم. معلم‌های ایدئولوژیک به منِ دهه شصتی چیزِ چندانی یاد ندادند. معلم‌های اغلب بی‌سواد و عقده‌ای که کارهای ناشایست مثلِ تنبیه بدنی نیز داشتند. چندباری سرِ تنبیه بدنی جلویشان ایستادم و تهدیدشان کردم که تا اخراج و بی‌کاری آنها از مدرسه پیش می‌روم. و آنها را وادار به عقب نشینی کردم.
آموزگاران خوب من امروز لائو تزو ( Lao Tsu) در کتاب جاودانه دائو دِ جینگ ( Tao Te Ching) است. آموزگار من اکهارت تول ( Eckhart Tolle) در کتاب‌های سکون سخن می‌گوید ( Stillness Speaks) ، زمینی نو ( A New Earth) و نیروی حال ( The Power Of Now) است. اول بار که از اکهارت تول خوشم آمد، آنجا بود که در کتاب سکون سخن می‌گوید آورده بود که یک آموزگارِ معنوی چیزِ جدیدی برای شما ندارد. اکهارت تول چیزهای از یاد رفته را یادآوری کرد. من را به کودکی به صفر رساند. و اهمیت لحظه حال که تنها زمانِ واقعی‌ست را او یادآور شد. اکهارت تُله یک پیروِ واقعی دائوست.

از دائو:
انسان خوب کسی نیست جز آموزگاری برای انسان بد
انسان بد کسی نیست جز چالشی برای انسان خوب
اگر این را درک نکنید، یقینا راه را گم می‌کنید؛
اگرچه بسیار باهوش باشید.
این راز بزرگ است.

فیلمی که همه باید ببینند

فصلِ کلاس و مدرسه است.‌ فیلم اتاق معلمان « The Teachers Lounge»، درامی از سینمای آلمان است به کارگردانی ایلکِر جاتاک ترک‌تبار که البته خودش در کشور آلمان متولد شده است، اینقدر مهم هست که میتونه اکرانِ عمومی بشه تو مدرسه، سینما و تلویزیون. هم والدین ببینند هم معلم‌ها و هم مسئولان کشور. آموزش و پرورش مهم‌ترین جایِ کشوره. دموکراسی از همین چالشِ مداومِ بینِ معلم، شاگرد و مدرسه آغاز میشه. چقدر با این خانم معلم نزدیکی و پیوند دارم. این فیلم هم ارزش سینمایی داره و هم تاثیرگذاره‌ اگر دیده بشه. از سایت دیجی موویز می‌توانید دانلود کنید.

دیدید مدام میگن ما دموکراسی هستیم یا در جاهایی میگن دموکراسی ما آسیب دیده ... هنوزم اعتقاد دارم دموکراسی در محیط‌های کوچک مثل کلاس درس و مدرسه اتفاق میفته. مثلِ همین فیلم اتاق معلمان .
فیلم CLASS برنده تحسین شده کن هم مثل فیلم اتاق معلمان ، چالش جدی داشت . فریاد دسته جمعی خانم معلم و شاگردان ؛ وقتی دائو دِ جینگ وجود نداره و همه چیز در مدرسه آشفته است. بقول شاعر : قوانین اساسی و اولیه، آموزش ابتدایی هست. کار کردن با عشق مساوی‌ست با تولید عشق. مانوس کردنِ ذهن تا روشن‌فکری و حقیقت ذهن، تهییجِ قدرتِ خیال... با رقابت و مشاجره مقدار زیادی یاد می‌گیریم. همه چیز در همدردی و عشق خلاصه می‌شود.
هر روز باید یک فیلم خوب دید.‌دیدنِ فیلم اتاق معلمان (یا به آلمانی Das Lehrerzimmer) .

معلم‌های عزیز ، پدر ومادرهای مهربان

سلام,
ما چهل سال است بخش اعظم جوانانمان را درس دادیم و به دانشگاه فرستادیم ،
اما همه چیز بدتر شد.

تصادفات رانندگی‌مان بیشتر شد،
ضایعات نان‌مان بیشتر شد،
آلودگی‌ هوای‌‌مان بیشتر شد،
شکاف طبقاتی مان بیشتر شد،
پرونده‌های اختلاس در دادگستری‌مان بیشتر شد،
تعداد زندانیان‌مان بیشتر شد
و مهاجرت نخبگانمان بیشتر شد.
پس دیگر دست از درس دادن صرف بردارید.
آموزش کودکان ما ساده است.
ما دیگر به دانشمند نیازی نداریم, ما اکنون دچار کمبود مفرط انسانهای توانمند هستیم.

پس لطفا به کودکان ما فقط مهارت های زندگی کردن را یاد بدهید.
به آنها,
گفت‌ و گو کردن را،
تخیل را،
خلاقیت را،
مدارا را،
صبر را،
گذشت را،
دوستی با طبیعت را،
داشتن توان عذرخواهی را ،
دوست داشتن حیوانات را،
لذت بردن از برگ درخت را،
دویدن و بازی کردن را،
شاد بودن را،
از موسیقی لذت بردن را،
آواز خواندن را،
بوییدن گل را،
سکوت کردن را،
شنیدن و گوش دادن را،
اعتماد کردن را،
دوست داشتن را،
راست گفتن را و
راست بودن را بیاموزید.

باور کنید,
اگر بچه‌های ما ندانند که فلان سلسله پادشاهی کی آمد و کی رفت،
و ندانند که حاصل ضرب ۱۱۴ در ۱۱۴ چه می شود،
و ندانند که آیا با پای چپ وارد دستشویی شوند یا با پای راست،
هیچ چیزی از خلقت خداوند کم نمی‌شود؛
اما اگر آن‌ها زندگی کردن را,
و عشق ورزیدن را
و عزت نفس را
و تاب آوری
و عدم پرخاشگری را,
تمرین نکنند، زندگی شان خالیِ خالی خواهد بود و بعد برای پر کردن جای این خالی‌ها، خیلی به خودشان و دیگران و طبیعت خسارت خواهند زد.

لطفاً برای بچه‌های ما,
شعر بخوانید،
به آنها موسیقی بیاموزید،
بگذارید با هم آواز بخوانند،
اجازه بدهید همه با هم فقط یک نقاشی بکشند تا همکاری را بیاموزند،
بگذارید وقتی خوابشان می آید بخوابند,
و وقتی مغزشان نمی کشد یاد نگیرند.

لطفاً بچگی را از کودکان ما نگیرید.
اجازه بدهید خودشان ایمان بیاورند،
فرصت ایمان آزادنه و آگاهانه را از آنان نگیرید،
زبان شان را برای نقد آزاد بگذارید،
آنان را از وحشت آنچه شما مقدس می‌پندارید, به لکنت زبان نیندازید.

بگذارید خودشان باشند و از اکنون نفاق را و ریا را در آنها نهادینه نکنید.

اکنون که شما و ما و فرزندان ما همگی اسیر یک نظام آموزشی فرسوده هستیم، دست کم هوای همدیگر را داشته باشیم،
نداشته‌ها و تنگناها و غم‌ها و عقده‌های خود را به کلاس‌ها نبرید.
شما را به خدا در کلاس‌های‌تان خدایی کنید نه ناخدایی.
شاید خدا به شما و ما رحم کند و کودکان مان خوب تربیت شوند.

✍️محسن رنانی

هنگامی به سکوت آگاه می‌شوی، بی‌درنگ آن حالت هشیاری ساکن درونی ایجاد می‌شود. اکنون حاضر هستی و از هزاران سال شرطی‌سازی جمعی بشر به بیرون گام نهاده‌ای

شعور در سکوت عمل می‌کند‌ و خلاقیت و راه حل مسایل در سکون یافت می‌شوند. ● از " سکون سخن می‌گوید " اثر اکهارت تُله . فارسی ی فرناز فرود

□ امروز دوازدهم اردیبهشت روز معلم است . من " اکهارت تُله " را به عنوانِ معلمِ تاثیرگذار انتخاب می‌کنم که روی نگاه میلیون‌ها نفر در جهان تاثیر گذاشته . اضافه کنید معلم‌ها و آموزگارانی که به قدرت‌های حاکم نه گفتند . مثلِ مانیِ شاعر و پیامبر و البته مزدک. از شاعرها و فیلمسازها: فریدون رهنما به عنوانِ آغازگرِ موج‌ِ نویِ هنری و سینمایی که آموخته‌هایش را در هر کجا، به دیگران نیز عرضه می‌کرد ؛ به عنوانِ یک هنرمند چندساحتی و حمایتگر .

راستی! بازهم هم باید یادآوری کرد که روزِ معلم روزِ حکومتی نیست‌. چون اول‌بار در قبل از سال۵۷، در جریانِ مبارزات معلم‌ها در دوره پهلوی، معلمی کُشته شد و آنروز روز معلم در پیش از انقلاب۵۷ نامیده شد

■ اکهارت تُله : به طبیعت نیاز داری تا آموزگار تو شود و یاری‌ات کند. تا دوباره با وجود متصل شوی . اما نه تنها تو به طبیعت نیاز داری، طبیعت هم به تو نیاز دارد

□ از معلم‌های دورانِ مدرسه چندان دل خوشی ندارم . معلم‌های ایدئولوژیک ، خشن و عبوسِ همین رژیم واپسگرا بودند. خوشحال‌کنندست مبارزات معلمان در لحظه حال. بله! معلم‌ها تغییر کردند به واسطه تغییرِ نسل‌ها