هیچ چیز از زندگی نمیدانم مگر از طریقِ سینما
■ آخرِ سالِ میلادی، لیستهایِ بهترین فیلمهایِ سینمایِ جهان از نگاهِ منتقدان و مجلات سینمایی در حالِ انتشار است . همیشه حسرت میخورم چرا در شعرِ ایران، منتخبِ بهترین آثار را نداریم . اتفاقِ شعری در حد چاپ چند کتاب بدونِ سانسور به شیوه الکترونیکی را البته داشتیم؛ که قابل توجه است . هر اثرِ هنری و سینمایی در بالاترین سطحِ خود، در نهایت میتواند شعر نامیده شود . خوبیِ دنیای سینما، در این است که با دیدنِ هر فیلم، حداقل چند نقد و ریویو و گفتگو میخوانیم و میبینیم . به همراه امیر وزین، در جلسه سینماشعر، رویِ برخی فیلمها گفتگوی انتقادی داشتیم که در کانال تلگرام شعر بی پایان( @vasazi) منتشر شده است . َ
■ منتخب فیلمها - آثاری که در سال ۲۰۲۳ ، دوست داشتم و دارم :
۱. روزهای عالی ( Perfect Days ) از ویم وندرس
۲.فیلم Enys Men ، به کارگردانی Mark Jenkin
۳. نمایش ( showing up) ساخته کلی رایکارد
۴. زندگیهای گذشته ( Past Lives ) اثر سلین سونگ
۵. بلوط پیر ( The Old Oak) ساخته کن لوچ
۶. آناتومی یک سقوط ( Anatomy of Fall) اثر ژوستین تریه
۷. حریم ( Sanctuary) ساخته زکوری ویگن
۸. باربی( Barbie) به کارگردانی گرتا گرویگ
۹. استروید سیتی ( Asteroid City) ساخته وس اندرسون
۱۰ . نبودن ساخته علی مصفا
۱۱. فیلم " هستی خدا جونم؟منم مارگارت " ( Are You There God? Its Me Margaret ) به کارگردانی کِلی فرِمون کریگ
۱۲. جنگل پرتقال به کارگردانی آرمان خوانساریان
نکته : پایانِ سال میلادی است . تا پایانِ سال خورشیدی خودمان، فیلمهای بیشتری دیدهام که به لیست اضافه میشود. چطور میشود، از سکوت و سکون، فضای خالی و نیروی حالِ فیلم Perfect Days ساخته ویم وندرس گذشت و انرا ندید؟ شعر-فیلمی که عرفان کردن را در سینما تصویر کرد .گرترود استاین در جایی میگوید: "قدردانی از سکوت به قدر کافی برای همه نیست. " . اما در انتخابهایِ من سه فیلم-شعر ، قدردانی از سکوت را به نحو احسن دارند . فیلم "نمایش" ( showing up) از شاعرِ سکوت خانم کلی رایکارد، فیلم Enys Men و فیلم "روزهای عالی " از وندرس که سکوتهای طولانی دارد . پنج فیلم از لیست بالا را کارگردانانِ زن ساختهاند. بدونِ اینکه انتخابها از روی جنسیت باشد.