اون لحظهایه که با کسی هستی، و دوسش داری و میدونه، و اونم دوست داره و تو هم میدونی… اما یه مهمونیه… و هر دوتون دارین با آدمای دیگه صحبت میکنین، میخندین و میدرخشین… بعد از اون طرف اتاق یه نگاهی بهم میکنین… ولی نه چون مالکیتی یا حس جنسیای بینتون هست… بلکه بهخاطر اینکه… اون شخص تو این زندگی، همون آدم توئه.
دیالوگ بالا از فیلم محبوبم فرانسیسها ( Frances Ha ) با بازیِ گرتا گرویگ است. بیواسطگی را معنا و تصویر کرد.
شاعری هستم بدونِ کتاب شعرِ کاغذی