ننامیدنی؛ لحظه‌ حال و دائو‌  

از آرشيو يك دوست مجلات تماشا را مشغول خواندن هستم.
يك شعر با ترجمه بيژن الهي از " كاوافي " در اين مجله ديدم.در اينجا مي آورم... شما هم ببينيد!

در تماشاخانه
حوصله ام سر آمد از هی نگاه به صحنه.
چشمم افتاد ،لژ بالا،
در يکی جايگاه تو راديدم _
با زيبايی که شگرف ، با جوانی که تباه.
يکدفعه رفت فکرم
طرف آنچه همان عصری از تو ميگفتند .
خاطرم افروخته بود و تنم .
و خيره خيره که ميماندم _
اسير زيبايی خسته‏ی تو ، جوانی خسته‏ی تو،
لباس مشخص تو _
در خاطره ام عکس عکس می رفتی
با گفته های آن عصری.