ننامیدنی؛ لحظه‌ حال و دائو‌  

رابطه سیاست و شعر

یک جا تو فیلم " حرکت اشتباه " ساخته یِ ویم وندرس ، نویسنده می‌گوید: نمی‌تواند سیاسی بنویسد و کلمات را از دست داده . کلماتی که مالِ نویسنده نیست و ربطی به نویسنده ندارد . مثلِ سیاستمدار‌ها حرف زدن از من بیرون می‌زند و ناامیدم می‌کند . پیرمرد در پاسخ نویسنده می‌گوید : شاید بهتر است که نوشتن را کنار بگذارد و فعال سیاسی شود. نویسنده پاسخ می‌دهد که این نه سیاست است بلکه شعر است که نیازهایِ شخصی او را بر آورده می‌کند . نویسنده می‌گوید : من از طریق نوشتن کشف کرده بودم که نمی‌توانم میل‌ها و خواهش‌هایم را به زبان سیاسی فرموله کنم . خواهش‌های من هیچ وقت به تحریک سیاستمدارها برنیامده بودند بلکه همواره شُعرا بودند که نیازهایِ شخصی من را به وجود می‌آوردند .
رابطه سیاست و شعر؟ در جایی که ادبیات مُرده است و روحی ندارد . نیاز به زبانِ نو شاعرانه داریم