جانِ جانداران را نگیریم
ماهی قرمزهایی محکوم به مرگ‼️
🔺از آنجا که تعداد زیادی از آدمها روزهای پایانی سال را صرف خرید میکنند و ماهی قرمز یکی از همین اقلام موجود در لیست واجبات خرید است، خواستیم لطفی بکنید و پیش از خرید ماهی عید، حقایقی را در مورد این موجود دوستداشتنی که مثل جانوران دیگر، قربانی خودخواهیهای انسان است بدانید.
🔺این موجود بیدفاع در طبیعت و در حالت عادی تا بیست و پنج سال عمر میکند و حتی در شرایط سختی مثل اسارت اگر بهدرستی نگهداری شود، میتواند تا ده سال زندگی کند اما در تنگنای تُنگهای خانگی، دو، سه هفتهای بیشتر دوام نمیآورد و ما هم برای توجیه تنبلی و بیمسئولتیمان، افسانهی "حافظهی سه ثانیهای"را برای یکدیگر تعریف کردیم، "حافظهی سه ثانیهای" داستانی بود که ساختیم تا از بار ظلمی که به این موجودات میکنیم شانه خالی کنیم حال آنکه تحقیقات نشان دادهاند ماهیهای قرمز میتوانند تا حداقل سه ماه حافظه داشته باشند و در ضمن میشود به آنها آموزشهایی هم داد .
🔺گرفتن جان این موجودات نازنین فقط محدود به بیتوجهی خریداران نیست، در جریان تولید و ارائه به بازار هم تعداد قابل توجهی ماهی جانشان را از دست میدهند. مهدی یوسف خانی، رئیس اتحادیه ماهی و پرنده ماهی میگوید: "از 50 میلیون قطعه ماهی تولیدی در کشور، حدود 25 میلیون قطعه قبل از ورود به شبکه توزیع، جان خود را از دست میدهند و بقیه وارد شبکه توزیع میشوند." یک لحظه مکث کنید، 25 میلیون؟ اگر بخواهیم از یک تا 25 میلیون بیوقفه بشماریم، چیزی حدود 434 روز طول میکشد! البته برای کسانی که فقط به پول میاندیشند این رقم در برابر گردش مالی 10میلیاردی ماهی قرمز چیزی نیست .
🔺اما حالا برویم سراغ پاسخ به این پرسش که اصلا چگونه پای - یا بالِ - ماهی قرمز به سفرهی هفتسین باز شد و ما چگونه به خودمان اجازه دادیم که این موجود نازنین را بنشانیم بر سر سفرهی هفتسین، حتی اگر بهای این کار مرگ باشد!
گروهی معتقدند که ماهی قرمز در اصل مربوط به سنت دیرینهی هفتسین نیست و تا چندی پیش اصلا لزومی بر حضور این ماهی در سفرهی هفتسین نوروز نبوده! سند ادعایشان هم تابلوی"نوروز" حسین شیخ است که در عصر صفویه کشیده شده.
گروهی دیگر هم میگویند احتمالا ماهی قرمز نماد ماهی اسطورهای ''کر'' است که در دریای فراخکرت، از هوم مقدس در مقابل شرِ جانوران اهریمنی حفاظت میکرده . همچنین ماهی قرمز در چین نماد زندگی، زایندگی و وفور نعمت بوده و خوشیمن تلقی میشود . اما با فرض تایید همین باور و لزوم حضور ماهی در سفرهی نوروز هم چطور میشود که نماد زندگی حالا خودش به راحتی آب خوردن ''کشته'' شود؟!
چیزی که قرار بوده با "زندگی"اش خوشیمن باشد، مردنش، بدشگون نیست؟