ننامیدنی؛ لحظه‌ حال و دائو‌  

نگاهی به فیلم زمینی دیگر ( Another Earth) ، از خلالِ نامه یِ سوده نگین تاج به امیر قاضی پور



می ایستیم ، حرکت می‌کنیم و یا خیابان را قطع می‌کنیم...رفتاری که دائما در حال تغییر است.
کف‌پوش‌های سطحِ خیابان الگوهایِ حرکتی ما را تعیین می‌کنند... "کف‌پوش‌ها" فضاهای کوچک را تعریف می‌کنند.
......
این جمله برام جالب بود. بخشی از کتاب "گونه‌ شناسی فضا در شهرسازی" راجع به کف‌پوش خیابان هست که این بخشی از اون تحلیل "تیس اونسن" نویسنده کتابه.
در فیلم "زمینی دیگر"(Another Earth )،الگوهای حرکتی دچار تعلیق شدن.
پرسه زدن‌ها در کادر قرار نمی‌گرفت، بافت شهری و نیروی انسانی شبیه مبلمان شهری ایستاده بودن. آدم‌ها جزئی از فضای شهر بودن ـــــ جایی که اونجا رو طی می‌کرد...
مثلِ تیر چراغ برق ایستاده بودن، مثلِ صندلی؛ مثلِ سطلِ زباله...هیچ چیز اصرار نداشت خودش باشد. من دوست داشتم فضاسازی رو و پیاده‌روهایی که انگار دچار وقفه شدن بودن...امیر. در فیلم زمینی دیگر
هیچ چیز به تمامیت فضا کمک نمی‌کند ــ خالی شدن فضا
هنر؛ زیباشناسی ــــ خالی شدن فضا

اصرار نکردن...
عبور از تقاطع...