ننامیدنی؛ لحظه‌ حال و دائو‌  

ب شاعرِ كلمات بُريده امير قاضی پور

نميدونم بهت گفتم هيچ وقت يا نه
هميشه ترجيح ميدادم و ميدم كه سطح زندگی م اونقدر معمولی ب نظر بياد ك نشه هيچی ازش بيرون كشيد
جز يك زندگی معمولی
انگار ی صفحه ی بی خط
اما هميشه حواسم هست
شايد بی صدا و در سكوت
با يك چشم
ب شاعرِ كلمات بريده امير قاضی پور
ب نوشته ها
ب فيلم ها
ب نقدهایی كه مینویسی
ب نقدهايی كه مينويسند و نقدها رو نقد میکنی
به عبور از ادم ها
دغدغه های سياسی ت
سكوت ها و فاصله گرفتن
خيلی فضاها رو با هم خط ب خط جلو بردن
اما هميشه بی واسطه
بي عميق كردن هر انچه عمق گرفتن فاسدش ميكنه
خيلي خوبه كه عميق نميشی در سطوح خيلی خوبه

- روایت سوده‌ نگین‌تاج از من ، که منو بهتر از خودم می شناسه . چه کسی چه کسی را برپا می‌کند؟