ننامیدنی؛ لحظه‌ حال و دائو‌  

یک سوم اخر فیلم " بوی هود " رو خیلی دوس دارم ( برخلاف کلیت فیلم ) . از جایی که پسربچه فیلم به سن " تین ایجری " می رسه، فیلم لحظات درخشان و نابی داره و مخصوصن دقایق آخر " بوی هود ". آنجایی که پسر با هم اتاقیش به پیاده روی می ره و آشنایی با یک دختر. آشنایی " پسره تین ایجر فیلم " با اون دختر از لحظات ناب و بی واسطه و در عین حال بدون شرح فیلمه. مثل هر کدوم از ما که از این لحظات ناب و بی واسطه داشتیم.{ شما آدم "بی واسطه " ای هستید /؟ بودید }