ننامیدنی؛ لحظه‌ حال و دائو‌  

" بر هم نمایی دو شعر از دو شاعر : شکل لحظه دارد. شلیک کردن جدول "
گاهی باید شعرها را باید با هم پیوند زد . بر هم نمایاند. روی هم خط زد روی هم نوشت. ابتدا شعر " فوبیا در لحظه ی نارنجی " پریماه اعوانی " را می آورم و بعد شعر " تونالیته ی آبی برای شیهه کشیدن بیش از حد " امیر قاضی پور " . این دو شعر بر هم نمایان می شون و بر هم خط می زنن. این دو شعر در دو زمان متفاوت نوشته شدن.

پریماه اعوانی :
شکل لحظه دارد.
*
کدام مرد عمودی
از جدول می آید بیرون
تا با افق های روانی من
از حد دنیا بیرون بزند؟

امیر قاضی پور :
لبه ها یا لایه های تو
خط زدن دیوار و دیوار
ماه، بنفش شده است
لرزه هایی که از تمام نامحدود
اشک ریزان، نوسازی نشده است
حالت رفت من، نیفتاده روی زمین
*
تن / بس / سلاسه
لعنت بر ارتفاع های مرتعش
طناب از تنم شکل می گیرد
حرارت زانوهای ناممکن
*
علاف کردن علاف ساز
وقتی تو مثل آینه ها می درخشی
آبی که در شکمی چال شده است
لبخند و علوفه ای آبی
شبی که نیم خیز شده است
نوازش کنان سروهای چمن
با رقص هایی که در چشمان زخمی ات
می رقصی نوازش کنان
رگه های آبی چشمانت
تودرتوهای بنفش
آبی، خون است
بنفش : نارنجی ست
زرد: قهوه ای ست
تونالیته ی آبی برای شیهه کشیدن بیش از حد.
شلیک کردن جدول
مجیدیگانه می گفت: دوستان
باید توی هم برون