ننامیدنی؛ لحظه‌ حال و دائو‌  

البته به فعل منتقل

باپارچه های آغشته به خون                  بیش تر خودش را

از بعضی از اوقات که ندارد                    جلوها و عقب ها

من از بیرونم

نزدیکترم                اویی که به میان      فقط علاقه داریدشکل   و گاهی

شخصن از اعماق، آفتاب را فراگرفته ای

۲-۳نمک / برنج

درثانی ورودگرما                و برودت                از جلوه ها

راست نمی ایستی

به وقوف

به دیده های دیر

جوان بودن اتاق من به منزله ی قبل و بعد

نبود

سفیدبودن

به نفس درختان دی

پلک های آدم دریا را ندیدن

                                  امیرقاضی پور / ۴اردی بهشت۹۲