ع شصت و هشتم
آتش بازی آخر سال
مجلس شعرخانی و نقدشعر
حاضران ع۶۸: محمد فراهانی - سهند آدم عارف- صدیقه نارویی- بهنام بدری- امیر قاضیپور-رویا حاتمی-بهمن زمانی -محمد ساجدی - مهدیه نوری - ایمان چیزری - آتوسا مهاجر
مرور خبرهای فرهنگی با خبرهای سینمایی : فیلم های جدیدی که از سینمای جهان دیده ایم و صفحه سینمایی روزنامه " هدف و اقتصاد " - که آدم عارف اداره اش می کند - کلید خورد! و " مدرسه شعر علی ثباتی! " و انتقاد امید شمس از حرکت ثباتی.بعد از خبرها، محمد ساجدی چند رباعی خواند که سهند از شنیدن آن لذت برد. سهند از " رباعی فرم " حرف زد. رباعی که به نظر سهند هم چنان می شود شنیدش ، سوای ارزش هنری و نقد. امیر قاضیپور و محمد فراهانی به بحث " واجد ارزش بودن شعر درغالب کلاسیک پرداختند که به نظر قاضیپور، شعرهایی مثل غزل سیمین بهبهانی امروز بیشتر کارکرد ترانه و موسیقی دارد تا شعر. که فراهانی و سهند از ارزش های شعر سیمین در امروزه شعر صحبت کردند. بهمن زمانی دو شعر در شکل ترانه های عامیانه برایمان خواند که در حال و هوای کار کودک و نوجوان بود.
سهند آدم عارف شعری خواند( شعر در این آدرس: http://pokhtar.persianblog.ir/post/40/ ) با با استقبال جمع روبرو شد و یکساعتی رو این شعر سهند، نقد و نظر داشتیم. امیر قاضیپور شعر سهند را " روش مند و مهندسی شده و معتدل تر از شعرهای قبلی اش دانست که به سمت شعر ناب پیش رفته و حالا دیگر معنا و مفهوم ظاهری سطرها مهم نیستن و با تصویر و زبان شعر سهند روبروییم." محمد ساجدی از تصویرگرا بودن شعر سهند حرف زد و تصاویر زیبایی که دارد. فراهانی از " بی شکلی " شعر سهند گفت در عین اینکه در پس این " بی شکلی " فرمی وجود دارد. بهنام بدری شعر سهند را " سرگشته در تصویرگرایی و زبانگرایی " دانست و شعر را تجزیه و تحلیل کرد.از سطرهایی در شعر نام برد که رو به سنت شعر دارد و سطرهایی که دهه ۷۰ و هشتادی ست. سهند که از استقبال بچه ها از شعرش خوشنود بود و شعرش را ۳بار در جلسه خوانده بود خودش نیز از شعرش حرف زد.
امیر قاضیپور چند شعر جدیدخواند که با نقدبهنام بدری مواجه شد که از " فعل زدایی در شعر امیر قاضیپور " و چرایی این کار حرف زد وعلت فعل زدایی را پرسید. در دفاع از فعل زدایی در شعر قاضیپور ، سهند اشاره داشت در شعرهایی که فعل هم هست " ابهام " وجود دارد. بهنام بدری اعتقاد داشت که فعل زدایی شعرقاضیپور بواسطه ی ابهام است که سهند،فعل زدایی را مرجعی برای رهیافت اساسی این شعر ندانست . ضمن اینکه امتیاز می تواند باشد.بهنام از شعر "گوسفندها همچو غالب یخ نمی دانند کجا هستند..." (دراین آدرسhttp://menha.blogfa.com/post-409.aspx ) به عنوان شعری منسجم نام برد که کمتر چیزی را حذف می کند و ابهام کمتری دارد .قاضیپور در تبیین شعرش از فعل زدایی آگاهانه و ناخودآگاه و فواصل شعری و حذف های ایجابی شعرش حرف زد و در بین حرفهایش مثال شعری از شعرهای خودش زد.
در پایان نشست ، صدیقه نارویی دو شعر خواند که بهنام با سرفصل " شعر معترض زنان " از این شعر حرف زد. فراهانی از شاعران محافظه کارتر و پاستوریزه تر ! - لغت از قاضی پور است! - چون " لیلاصادقی " به عنوان شاعر معترض یاد کرد و ... و ...
خوانش ها و نقد و نظرات منحصر به فرد و جالبی در ارتباط با شعرها داشتیم . از جمله خوانش زیبای مهدیه نوری بر شعر امیرقاضی پور و بحثای مفصل بدری و فراهانی و آدم عارف که بدلیل شفاهی بودن فقط اشاراتی بدان ها داشتیم.
( با تشکر ویژه از بهمن زمانی که با آوردن قفل ساز! در نبود کلید دفترشان موجب برگزاری نشست ع شدند.)
امیر قاضیپور (دبیر نشست ع)
شاعری هستم بدونِ کتاب شعرِ کاغذی