دوشنبه بیست و نهم آبان ۱۳۸۵ | 11:51 | امیر قاضی پور -
داریوش فروهر
با تیغ های فرو کرده -
موج موج، درزبانش
فریاد تولدی
در پوست انسان
وطن!
محمد مختاری
برهنه و عریان
چکش فرود می آید
«رها می شود تا فرود آید»
پروانه فروهر
می خواهم جهان را آغازکنم
پرستو های آکنده ازشرم!
فقط چند حرف داریم
«انسان برای مردن زندگی نمی کند»
بر دیوارهای شهر بنگارید:
«شاید یک روز»
خون
ماتیک
وطن
محمد جعفر پوینده
با دست و پا زدنی، تقلایی
«من زنده بودم»
- باید تو را پس بگیرند
شاعری هستم بدونِ کتاب شعرِ کاغذی