ابزار نظامی، ابزار خشونت است.
فرزانه از خشونت پرهیز میکند.
ابزار نظامی ابزار ترس است.
فرزانه هرگز آنرا بکار نمیبرد؛
مگر در زمان نیازهای اضطراری
و در صورت اجبار ، با کمال بیمیلی آن را بکار میگیرد.
صلح و دوستی والاترین ارزش است.
اگر در صلح و دوستی خللی پیدا شود
او چگونه میتواند خشنود باقی بماند؟
دشمنان او دیوها نیستند،
بلکه انسانهایی هستند مانند او.
او در آرزوی نابود شدن آنها نیست
و هنگام پیروزی جشن نمیگیرد.
چگونه میتواند هنگام پیروزی
و کشتن انسانها به جشن و شادی بپردازد؟
او با شجاعت به میدانِ نبرد وارد میشود؛
شجاعتی همراه با غم و شفقت؛
گویی در مراسم خاکسپاری شرکت میکند.
نوشته بالا از لائو زه ( Lao Tsu) است. نویسنده کتاب جاودانه دائو دِ جینگ ( Tao Te Ching) از آموزگارانِ اندیشه ضد خشونت در جهان است. با توجه به جنایات اسرائیل در ایران از حمله به خانههای مسکونی تا بیمارستانها و انواع ترور، آیا نژادپرستهای اسرائیلی ، انسان هستند؟

شاعری هستم بدونِ کتاب شعرِ کاغذی