ننامیدنی؛ لحظه‌ حال و دائو‌  

اسم حقیقی افراد را صدا بزنیم بجای صفات و اسامی حقوقی شان.از نظر علمی بارها گفته شده فقط کسی را می توان در هر زمان و مکان با اسم حقوقی هم صدا کرد که کارش در همه حال با زندگی امیخته باشد.مثل پزشکان که کارشان امیخته با زندگی ست در هر مکان و زمان. اما صدا زدن دکترى که دکترای علوم انسانی دارد در هر مکان و زمان ضرورت ندارد. روزنامه "جامعه " (اولین روزنامه جامعه مدنی ایران) که منتشر شد سردبیر ان اصولی را سرلوحه این روزنامه کرد که یکى از ان اصول استفاده از نام حقیقی افراد بجای صفات و القاب و اسامی حقوقی بود. که روزنامه های اصلاح طلب سال ها این کار را انجام دادند. چنانکه عنوان شخص اول کشور را بجای معظم " مقام رهبری " بدون لقب و الفاظ در روزنامه هاشان سال ها بکار بردند. دوستان شاعر و نویسنده! صدا کردن رضا براهنی با عنوان دکتر رضا براهنی در همه جا احترام گذاشتن غیرعلمى ست.فرقی هم نمی کند که محمد مصدق باشد یا مهدی بازرگان یا فلان ایت اله.اینقدر ! دکتر و مهندس نکنیم در مناسبات روزمره و در جلسات ادبی هنری.